Wystawa

Kolekcja. Utamaro, Hiroshige, Weiss

17.01.2019 - 31.03.2019

Scenariusz i aranżacja: Anna Król Współpraca: Monika Pawłowska Opieka konserwatorska: Joanna Haba
W 2019 roku, w dwudziestopięciolecie swojego istnienia, Muzeum Manggha przygotowało szereg wystaw, które możliwie szeroko zaprezentują kolekcję własną, konsekwentnie budowaną od początku istnienia instytucji. Ten interesujący i różnorodny zbiór obejmuje obecnie ponad dwa tysiące dzieł. Są to prace artystów z Japonii i z innych krajów Dalekiego Wschodu oraz europejskich. Muzeum Manggha od 2005 roku tworzy także kolekcję japonizmu, dzieł inspirowanych sztuką japońską, jedyną tego typu w Polsce.

Pierwsza wystawa z serii Kolekcja przedstawia arcydzieła największych twórców drzeworytów ukiyoe („obrazów przepływającego świata”) – Utamara, Hokusaia, Hiroshigego, oraz przykłady japonizmu w polskim malarstwie i grafice – Wojciecha Weissa, Karola Frycza i Witolda Wojtkiewicza.
 
Utamaro Kitagawa (1753–1806), przedstawiciel złotego okresu drzeworytu ukiyoe, najwybitniejszy twórca bijinga – wizerunków pięknych kobiet, mistrz kobiecego portretu. Stworzył ideał japońskiej kobiety, przede wszystkim kurtyzany, prostytutki podniesionej do rangi bogini. Z jego twórczością wiąże się najczęściej takie określenia jak: ulotne, nieuchwytne, tajemnicze i zmysłowe piękno. Utamaro to artysta tajemniczy, o którym niewiele wiadomo; to japoński twórca najbardziej bodaj znany w Europie i na świecie, rozpoznawalny pomimo różnic kulturowych.

Hiroshige Utagawa (1797–1858), obok Utamara i Hokusaia, należy do największych artystów ukiyoe, tych, którzy decydująco wpłynęli na sztukę zachodnią XIX i XX wieku. Zasłynął przede wszystkim jako twórca serii krajobrazowych takich jak: Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tōkaidō czy Sto widoków słynnych miejsc w Edo. W mistrzowski sposób przedstawiał pejzaż w różnych porach roku i dnia, w zmiennych efektach pogody. Stosował nowatorskie chwyty kompozycyjne, niekonwencjonalne rozwiązania przestrzeni, oryginalny sposób kadrowania fragmentów rzeczywistości. Te naturalistyczne, a zarazem nastrojowe grafiki tworzą niezwykłą i przejmującą wizję Japonii. Znanych jest około dziesięciu tysięcy jego dzieł.

Wojciech Weiss (1875–1950), jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Młodej Polski i polskiego japonizmu, nazywany „krakowskim Japończykiem”, od początku twórczości uważnie i wrażliwie obserwował naturę, notując rozmaite jej przejawy, zgodnie z rytmem czterech pór roku. Na niewielkich kawałkach płótna i kartkach papieru szkicował i malował kwiaty i ptaki – polne i ogrodowe – warzywa i owoce. Tworzył rodzaj zielnika, w którym umieszczał precyzyjne, niemal botaniczne przedstawienia ulubionych roślin. Należą do nich nasturcje, irysy i lilie wodne, ze względu na swoją dekoracyjną formę, słoneczniki – kwitnące, owocujące i usychające, a także podbiał i makówki. Wiele tych przedstawień emanuje smutkiem, refleksją nad przemijaniem.
Anna Król

PATRONAT HONOROWY

KONSUL HONOROWY JAPONII
W KRAKOWIE

NEWSLETTER
!Wypełnij to pole
!Wypełnij to pole