Chwila na oddech. Warsztaty sumie
Uwaga! Brak wolnych miejsc
I stopień
5 stycznia 2019, godzina 10.00–16.00 (z jednogodzinną przerwą na lunch)- Muzeum Manggha, ul. M. Konopnickiej 26, Kraków
- zapisy: muzeum@manggha.pl, telefon: 12 267 27 03
- materiały i przybory zapewnione przez instruktora
- doświadczenie artystyczne nie wymagane
- ilość uczestników to nie więcej niż 10 osób
- cena warsztatu 100 zł
- wprowadzenie do sumie poprzez informacje związane z różnymi rodzajami sztuki japońskiej (haiku, haiga, kaligrafia, ogrody japońskie, ikebana, ceremonia parzenia herbaty, itd.)
- zapoznanie się z materiałami i narzędziami używanymi w tej jedynej w swoim rodzaju technice malarskiej wywodzącej się z tradycji sztuki japońskiej
- ćwiczenie podstawowych pociągnięć pędzla
- połączenie różnych rodzajów pociągnięć pędzla w namalowaniu bambusa, ptaków, traw itd.
- krótkie wprowadzenie do poezji haiku i haiga – namalowanie haiga
- parę słów o kaligrafii i namalowanie znaku ei (wieczność)
II stopień
6 stycznia 2019, godzina 10.00–16.00 (z jednogodzinną przerwą na lunch)- Muzeum Manggha, ul. M. Konopnickiej 26, Kraków
- zapisy: muzeum@manggha.pl, telefon: 12 267 27 03
- materiały i przybory zapewnione przez instruktora
- doświadczenie artystyczne nie wymagane
- ilość uczestników to nie więcej niż 10 osób
- cena warsztatu 100 zł
- kontynuowanie rozważań na temat różnych gatunków sztuki japońskiej (kaligrafia, ogrody japońskie, ikebana, ceremonia parzenia herbaty, itd.)
- estetyka japońska – wabi-sabi
- powtórzenie wiadomości o materiałach i narzędziach związanych z sumie
- ćwiczenie podstawowych pociągnięć pędzla – przypomnienie
- malowanie chryzantemy
- połączenie różnych rodzajów pociągnięć pędzla w malowaniu krajobrazu z poszczególnymi jego elementami: drzewa, kamienie, woda itd.)
- kontynuowanie rozważań na temat poezji haiku (próba pisania haiku i namalowanie haiga)
- malowanie ensō
O prowadzącej
Lidia Rozmus urodziła się w Polsce i ukończyła Historię Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1980 wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracuje jako artysta grafik, maluje sumie i obrazy olejne, pisze haiku i pełni funkcję redaktora artystycznego w amerykańskim magazynie Modern Haiku.
Jest autorką kilku książek artystycznych, zawierających haiku, haibun i haiga, które otrzymały nagrodę Merit Book Award (Haiku Society of America) za projekty graficzne, za haibun i antologię. Jej obrazy były wystawiane, a haiku publikowane między innymi w USA, Japonii, Polsce i Australii. Jej nauczyciele to: Madeleine Stanley-Jossem, Qigu Jiang, a obecnie Shozo Sato.
Jest autorką kilku książek artystycznych, zawierających haiku, haibun i haiga, które otrzymały nagrodę Merit Book Award (Haiku Society of America) za projekty graficzne, za haibun i antologię. Jej obrazy były wystawiane, a haiku publikowane między innymi w USA, Japonii, Polsce i Australii. Jej nauczyciele to: Madeleine Stanley-Jossem, Qigu Jiang, a obecnie Shozo Sato.
O malarstwie sumie
Styl w japońskim malarstwie znany jako sumi-e jest unikalną sztuką, której początki w Japonii sięgają XIII wieku. Sumi-e to malarstwo związane z filozofią zen, które w swoisty sposób wyraża tę filozofię. W związku z tym charakteryzuje się prostotą myśli, czynu i formy.
Sumie (sumi – czarny tusz, e – obraz), jest malarstwem w większości monochromatycznym. Obraz buduje się używając podstawowych pociągnięć pędzla jak linie i plamy, od głębokiej czerni poprzez wszystkie odcienie szarości do bieli tła papieru. Technika ta przez swą spontaniczność nie pozwala na retusz czy przemalowywanie.
Sumie jest „ilustracją” jedynego w swoim rodzaju momentu, który zainspirował artystę i sprowokował do szybkiego „zrealizowania” wizji, nie pozostawiając miejsca na intelektualną analizę. W tej sztuce udaje się wyrazić ludzkie emocje w najbardziej czystej formie, przez co sumie wydaje się być najbardziej prostym, „czystym” stylem w malarstwie. Malowanie sumie rodzi się z potrzeby poszukiwania prawdy o świecie i rozumienia siebie samego. Jak długo ta chęć poszukiwania istnieje, tak długo nowe sumie będą tworzone.
Sumie (sumi – czarny tusz, e – obraz), jest malarstwem w większości monochromatycznym. Obraz buduje się używając podstawowych pociągnięć pędzla jak linie i plamy, od głębokiej czerni poprzez wszystkie odcienie szarości do bieli tła papieru. Technika ta przez swą spontaniczność nie pozwala na retusz czy przemalowywanie.
Sumie jest „ilustracją” jedynego w swoim rodzaju momentu, który zainspirował artystę i sprowokował do szybkiego „zrealizowania” wizji, nie pozostawiając miejsca na intelektualną analizę. W tej sztuce udaje się wyrazić ludzkie emocje w najbardziej czystej formie, przez co sumie wydaje się być najbardziej prostym, „czystym” stylem w malarstwie. Malowanie sumie rodzi się z potrzeby poszukiwania prawdy o świecie i rozumienia siebie samego. Jak długo ta chęć poszukiwania istnieje, tak długo nowe sumie będą tworzone.