Kolekcja zgromadzona w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha jest znakomitym materiałem, umożliwiającym stworzenie swoistego mini-kompendium na temat polskiego plakatu i japońskiego filmu drugiej połowy XX wieku. Wspomniane prace powstały pomiędzy 1951 a 1993 rokiem, co oznacza, że odnoszą się do okresu świetności polskiej grafiki i czasu, kiedy film japoński na całym świecie święcił triumfy. Aby ułatwić czytelnikowi wędrówkę po krainie plakatu i królestwie X Muzy, zamieszczono tu teksty, które przybliżyłyby obie te dziedziny. Magdalena Czubińska, ceniona znawczyni grafiki, w niezwykle interesujący sposób przypomina najważniejsze zjawiska i czołowe postaci w historii polskiego plakatu filmowego. Przewodnikiem po kinematografii japońskiej jest filmoznawca i popularyzator kina Dalekiego Wschodu Piotr Kletowski, który w zwięzłych opisach poszczególnych obrazów przywołuje najistotniejsze elementy decydujące o specyfice kina japońskiego. Próbą połączenia obu dziedzin jest komentarz japonistki i kuratorki wystawy Wioletty Laskowskiej-Smoczyńskiej, pokrótce charakteryzujący wzajemne relacje, jakie zachodziły na styku światów plakatu i filmu – w sytuacji gdy zjawiska jednej kultury były opisywane narzędziem innej.