W 2024 roku, w rok swojego trzydziestolecia, zespół pracowników, współpracowników oraz przyjaciół Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha podjął się aktualizacji misji instytucji. Na podstawie pogłębionej diagnozy strategicznej, biorącej pod uwagę wyniki modułowej analizy SWOT, efekty mapowania otoczenia i identyfikacji kluczowych podmiotów partnerskich, rezultaty analizy archetypów marki Manggha, analizy publiczności oraz przeglądu kluczowych trendów, została sformułowana nowa misja Muzeum na lata 2024–2028. Brzmi ona następująco:

W nowym tekście misji można wyróżnić kluczowe elementy definiujące Muzeum jako instytucję kultury. Na pierwszy plan wybija się Japonia jako fundament i główny punkt orientacyjny dla Mangghi. Muzeum zostało stworzone na bazie fascynacji dziedzictwem, kulturą i techniką tego kraju. U podstaw muzeum była wizja fundatorów – Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz-Wajdy. Misja wskazuje, że ta przełomowa idea założycielska jest nadal w pełni aktualna.

Kluczowe zasoby Muzeum to kolekcje dzieł z Azji i Europy, które jednocześnie wyznaczają ramy dla obszaru zainteresowań i zakresu programowego. Wiodącym celem działania Mangghi jest poszerzanie wolumenu zbiorów, ich badanie / konserwacja oraz udostępnianie. Centralnym polem aktywności Muzeum, określonym w misji, jest sztuka – taki zapis wskazuje na domenę strategiczną, czyli obszar specjalizacji instytucji. 

W wymiarze udostępniania podstawowym założeniem jest Inspirowanie odbiorców – do czego mają być wykorzystywane zasoby muzeum (zbiory, zespół, przestrzeń). Ważnym słowem jest także towarzyszenie, które podkreśla orientację na współdziałanie z odbiorcą. Muzeum nie ma dominować, narzucać swojego punktu widzenia odwiedzającym, ale pomagać w odkrywaniu, wspierać publiczność w doświadczeniach kultury. Mieści się w tym aspekcie również aktywność edukacyjna, będąca bardzo istotnym dopełnieniem projektów wystawienniczych. Publiczność jest tym samym kluczowym punktem odniesienia Mangghi. Zwraca uwagę także sformułowana w tekście zasada odpowiedzialnego działania. Dla Muzeum ważne są zatem społeczne i klimatyczne wymiary rozwoju zrównoważonego, a także takie wartości jak otwartość, inkluzywność, dostępność.

Misja zawiera ponadto formułę działania opisaną jako inicjowanie przepływu między Wschodem i Zachodem. Wskazuje to na wielowymiarowość i wielowektorowość aktywności Muzeum, które opowiada o Japonii (i innych krajach tamtego regionu) polskim odbiorcom, ale może być pośrednikiem w wymianie kulturalnej także w drugim kierunku. W takim ujęciu wiodąca metafora Mangghi to przestrzeń dialogu międzykulturowego. 

Tak sformułowana misja skupia się na trzech kluczowych zakresach, które znajdują odzwierciedlenie, w formie zwięzłego podsumowania, w jej ostatnich zdaniach:

• Po pierwsze – dbamy o dziedzictwo: misja podkreśla ideę stojącą za powstaniem Muzeum. Instytucja to autorski pomysł wybitnych osobowości polskiej kultury, które postanowiły kontynuować dzieło Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego. Jego kolekcjonerska pasja i wiedza zaowocowały unikalną kolekcją zbiorów japońskich. Podstawowe zadania muzeum są zatem związane z zabezpieczeniem i rozwijaniem tego dziedzictwa. Przy czym obejmuje to zarówno dziedzictwo materialne, jak i niematerialne.

• Po drugie – dajemy impuls: misja zwraca uwagę na zadanie jakiego Muzeum podejmuje się wobec swoich odbiorców – ma być dla nich źródłem inspiracji, prowokować do przemyśleń i dyskusji. Chce inicjować nowe idee, wymianę kulturową między Wschodem i Zachodem oraz zmiany (w tym również w swoim otoczeniu).

• Po trzecie – patrzymy w przyszłość: to zdanie akcentuje rozwój instytucji, reagowanie na trendy, a także ich współtworzenie. Manggha zajmuje się dziedzictwem, ale robi to w sposób nowoczesny. Jest otwarta na zmiany i podejmowanie nowych wyzwań.