Pierwsza w Polsce książka poświęcone jednemu z najbardziej fascynujących zjawisk w dziejach sztuki nowoczesnej – polskiemu japonizmowi, czyli inspiracjom sztuką Japonii w twórczości polskich malarzy i grafików okresu Młodej Polski. Przedstawia nową interpretację pozornie doskonale znanej epoki i artystów – Boznańskiej, Fałata, Stanisławskiego i jego uczniów, Weissa, Ruszczyca, Wyczółkowskiego i Wyspiańskiego. Prezentuje zderzenie dzieł polskich twórców doby modernizmu z wybranymi przykładami japońskich drzeworytów ukiyo-e i malowideł na jedwabiu (takich mistrzów jak: Hokusai, Hiroshige, Utamaro) oraz rzeźby i rzemiosła artystycznego. To zaskakujące ujęcie skłania czytelnika do dokonania porównań, szukania – niemal automatycznie – podobieństw i różnic pomiędzy sztuką polską i japońską oraz ujawnia wyraźne i głębokie analogie pomiędzy obiema kulturami, do prowadzenia międzykulturowego dialogu. Czytelnik ma też okazję poznać nowe interpretacje dzieł powszechnie znanych. Publikacja stanowi podsumowanie projektu badawczo-wystawienniczego realizowanego od 2005 roku przez Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, autorstwa Anny Król.