Czerwiec w Japonii jest miesiącem wzmożonych opadów. Tsuyu – określenie pory deszczowej – w dosłownym tłumaczeniu oznacza „deszcz śliwkowy”, bo właśnie w tym okresie w Japonii dojrzewają drzewa śliwkowe.

„Ame futte ji katamaru” – „Po deszczu ziemia staje się twardsza” – to odnoszące się do dynamiki ludzkich relacji japońskie przysłowie, według którego przeciwności losu i niepowodzenia prowadzą w rezultacie do zbudowania wzajemnej harmonii i wzmocnienia więzi. Wychodząc poza ramy tej sentencji – wszystkie nasze życiowe doświadczenia, nawet te najtrudniejsze, kształtują nasz charakter, sposób postrzegania świata i tworzenia wzajemnych relacji, prowadząc przy tym do nieustannego wzrostu i wewnętrznego wzmocnienia.

Po deszczu ziemia staje się twardsza to projekt, który pozwala na przyjrzenie się kondycji człowieka i naturze otaczającego świata poprzez metaforę wody, deszczu i łez. Autor(k)ami prezentowanych prac są krakowskie artystki i krakowscy artyści młodego pokolenia, a w skład zespołu kuratorskiego wchodzą członkinie i członkowie Młodzieżowej Rady Muzeum Manggha.

Dojrzewanie jest procesem ciągłym. Wszelkie wspomnienia nasączają kolejne karty naszych historii, czasem zamazują się lub wymywają, na ich miejscu powstają nowe. Płacz służy samooczyszczeniu. Deszcz też. Łzy to maleńkie krystalizatory emocji, oczy to chmury. Wspomnienia i emocje przyjmują postać cieczy, rozpływają się w naszych ciałach. Hiroshige kochał deszcz. Ziemia potrzebuje nawodnienia.

W 60 procentach składamy się z wody.