Muzealny profil na Facebooku został zhakowany, zalecamy brak interakcji z publikowanymi tam treściami.

Polska drugim eksporterem mebli na świecie – czyli projektowanie dla wielkiego przemysłu

Dizajn intuicyjnie kojarzy nam się z meblarstwem. Istnieje wiele przyczyn tej odruchowej konotacji; za główną z nich uznać należy powojenne uprzemysłowienie wytwórstwa elementów wyposażenia domu. Przedmioty takie właśnie jak meble i akcesoria wnętrzarskie na drodze industrializacji przestały być tworzone przez artystów i mistrzów tradycyjnego rzemiosła. Za ich wygląd (formę) odpowiadali nowi profesjonaliści (projektanci) łączący w awangardowych wzorach użytkowość (funkcję) z maszynową estetyką. Wizualnie lekkie i surowe krzesła wykonane ze stalowej giętej rurki uzupełnione fragmentami sklejki lub skóry stały się symbolem wielkiej zmiany w podejściu do budowania najbliższego otoczenia ludzi. Z nadejściem Bauhausu meble zaczęły promować wielkie społeczne idee i kulturowe przemiany, co zresztą do realizacji swych globalnych ambicji wykorzystał powojenny kapitalizm. Estetycznie neutralne i zuniformizowane, proste w produkcji wzory mogły z łatwością wypełnić sklepy, a finalnie domy na całym świecie, natomiast samo projektowanie (dizajn) stało się nową metodą kształtowania ludzkiego otoczenia w skali „od łyżki aż po miasto” (Ernesto Nathan Rogers).

Polska, zasobna w drewno i siłę roboczą, przez wieki była liderem meblowej produkcji w Europie. Niestety od powojnia pełniła głównie funkcję podwykonawcy dla zagranicznych producentów, pomimo iż jakość lokalnych wzorów nie ustępowała tym zachodnim. Dopiero wiek XXI pokazał szerzej jakość polskiego dizajnu przemysłowego w meblarstwie za sprawą kilku krajowych marek, które dzięki marketingowym wysiłkom i współpracy z rodzimymi projektantami zaznaczyły swoją obecność na światowym rynku. Bo choć od 2019 roku Polska pozostaje drugim największym eksporterem mebli na świecie i pierwszym na rynku europejskim, to te iście imponujące dane bardzo słabo przekładają się na globalną rozpoznawalność polskiego dizajnu.

Jednym z czołowych producentów, wspierającym i promującym polski dizajn poprzez swoje działania, jest założona w 2000 roku firma meblowa Comforty. To właśnie na przykładzie współpracy tej konkretnej marki z uznaną projektantką Mają Ganszyniec postaramy się zdefiniować kondycję i naszkicować przyszłość polskiego wzornictwa meblowego.

Spotkanie rozpocznie się w czwartek, 23 maja 2024 roku o godzinie 18.00 w sali audiowizualnej w głównym budynku Muzeum Manggha. Nie obowiązują zapisy. Koszt udziału: 5 zł za osobę. Płatności dokonuje się stacjonarnie w recepcji od wtorku do niedzieli oraz w dniu spotkania w godzinach 10.00–17.30 lub online. Liczba miejsc ograniczona. Prosimy o przyjście z co najmniej 15-minutowym wyprzedzeniem. Zachęcamy do zapoznania się z całym harmonogramem cyklu.

Partnerem wydarzenia jest Geberit.

GOŚCIE SPOTKANIA

     Maja Ganszyniec, projektantka produktu urodzona na Śląsku. Studiowała architekturę wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i ukończyła projektowanie w Royal College of Art w Londynie. W 2013 roku w Warszawie założyła Studio Ganszyniec. Współpracowała z markami takimi jak: Ikea, Duka, Comforty, Mute czy Noti. Od 2020 roku jest dyrektorką kreatywną Profim, a w 2022 roku jej studio nominowano do nagrody Dezeen. Założycielka i współwłaścicielka marki Nurt.

     Paweł Kubara, specjalista ds. marketingu i komunikacji. Ukończył studia z zakresu politologii i administracji na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Posiada wieloletnie doświadczenie wydawnicze i marketingowe w dziedzinie sztuki i wzornictwa. Od 2009 roku zarządza strategią rozwoju polskiej marki meblowej Comforty, gdzie odpowiada m.in. za marketing, komunikację, wdrażanie nowych mebli do produkcji czy dystrybucję i sprzedaż.

PROWADZĄCY

Dominik Lisik, dr. Projektant, kurator i krytyk dizajnu. Absolwent Wydziału Form Przemysłowych i Wydziału Architektury Wnętrz krakowskiej ASP oraz londyńskiej AA School of Architecture. Doktorat obronił na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. W latach 2009–2016 redaktor w kwartalniku projektowym „2+3D”, a między 2012 a 2023 rokiem wykładał na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Stale współpracuje z Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha.


Uprzejmie prosimy o zapoznanie się z Regulaminem wydarzeń edukacyjnych. Rezerwując miejsce w grupie zajęciowej, Uczestnik zgadza się na warunki opisane w Regulaminie. 

PARTNERZY

WSPÓŁPRACA

PATRONI MEDIALNI

NEWSLETTER
!Wypełnij to pole
!Wypełnij to pole