Wystawa sztuki białoruskiej Before/After/2020. Belarus to rodzaj artystycznej kroniki dramatycznych wydarzeń z sierpnia 2020 roku, które miały miejsce na Białorusi po wyborach prezydenckich: jest prawdziwa w swoim przedstawieniu, szczera w przekazywaniu emocji i uczuć, bo wydarzenia są prawdziwe. Prezentowane na wystawie dzieła malarstwa, grafiki, rzeźby są refleksjami, wyrazem obywatelskiej postawy 10 białoruskich artystów. Łączy ich zbiorowy ból, złość, bezsilność, strach, rozpacz, które przekształciły się w formy plastyczne.

Życie w tych pracach podzielone jest na „przed” krwawymi wydarzeniami opisywanego okresu oraz „po” nim i podobnie jak sama ekspozycja, składa się z dwóch wektorów, dwóch płaszczyzn. Okres „przed”, reprezentowany przez trzy obrazy, jakby z innego życia, ze snu, a w nim spokój, piękno i medytacja. Kończy się nagle, gdy widzimy martwego ptaka, zderzenie piękna i okrucieństwa, poobijane kobiece ciało, spalone i zwęglone zwłoki jak w komorach gazowych, twarze proszące o wolność...

Wszędzie jest człowiek lub jego uosobienie. Każda praca wyraża osobiste doświadczenie samego artysty, który znalazł się w roli kronikarza, korespondenta wojennego wśród eksplodujących pocisków i nieznośnego ludzkiego bólu. Przechwytuje on to, co dzieje się poprzez bezpośrednie lub pośrednie przedstawienie zdarzeń. Przekłada doświadczenia własne i innych w formy artystyczne, w których nie ma autoprezentacji, a jest zbiorowe cierpienie, gdzie rozpacz całego narodu wysuwa się na pierwszy plan w dramatycznej narracji. Polifonia obrazowa, w której każdy głos jest utkany w silny, mocny i głośny akord.

 
Wystawa organizowana jest przez Stowarzyszenie INTERKULTURALNI PL w partnerstwie z Białorusini w Krakowie i była finansowana ze środków Gminy Miejskiej Kraków.



Выстава беларускага мастацтва «Before / After / 2020. Belarus» – свайго роду мастацкая хроніка драматычных падзей жніўня 2020 года, якія адбыліся ў Беларусі пасля прэзідэнцкіх выбараў: яна сапраўдная ў адлюстраванні, адкрытая ў перадачы эмоцый і пачуццяў, праўдзівая ў сваёй падзейнасці. Прадстаўленыя ў экспазіцыі творы жывапісу, графікі, скульптуры – рэфлексія, выражэнне грамадзянскай пазіцыі 10 беларускіх мастакоў. Іх аб'ядноўвае калектыўны боль, гнеў, бяссілле, страх, адчай, якія яны пераўтварылі ў выяўленчыя формы.

Жыццё ў гэтых творах падзялілася на «да» і «пасля» крывавых падзей апісанага перыяду, як і сама экспазіцыя, якая складаецца з двух вектараў, дзвюх плоскасцяў. Перыяд «да», прадстаўлены трыма карцінамі, нібы з іншага жыцця, са сну, у ім супакой, прыгажосць і медытатыўнасць. Ён рэзка абрываецца, калі мы бачым мёртвую птушку, сутыкненне прыгажосці і жорсткасці, збітае жаночае цела, спаленыя i апаленыя целы, быццам трапілі ў газавыя камеры, асоб, якія прагнуць свабоды...

Усюды намаляваны чалавек ці яго персаніфікацыя. Кожны твор выказвае асабiстыя перажыванні самога мастака, які апынуўся ў ролі летапісца, ваеннага карэспандэнта сярод выбухаў знарадаў і невыносных людскіх пакут. Ён фіксуе тое, што адбываецца, з дапамогай прамога або ўскоснага адлюстравання падзей. Апранае ў мастацкія формы свае і чужыя перажыванні. Тут няма самапрэзентацыі, гэта агульны боль, роспач цэлай нацыі, вылучаны на пярэдні план у драматычным апавяданні. Вобразная паліфанія, дзе кожны голас ўплятаецца ў моцны, магутны і гучны акорд.