Trzy pokolenia i trzy przykłady procesów formacyjnych:

Kenzo Tange – Arata Isozaki – Kengo Kuma

12 stycznia 2022 roku o godzinie 18.00 zapraszamy na pierwszy z cyklu wykład towarzyszący wystawie KENGO KUMA. Eksperyment. Materiał. Architektura. Prelegentem będzie dr hab. Krzysztof Ingarden, jeden z kuratorów wystawy.

Udział w wydarzeniu jest bezpłatny. Ze względu na limit osób obowiązują wcześniejsze zapisy pod adresem: recepcja@manggha.pl

W związku z wytycznymi dla organizatorów imprez kulturalnych i rozrywkowych w czasie epidemii COVID-19 oraz w celu zachowania ograniczeń wynikających z Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu pandemii z dnia 6 maja 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 861), a w szczególności w celu zachowania wprowadzonych limitów liczby osób przebywających w pomieszczeniach Muzeum Manggha, do której nie wlicza się osób posiadających ważny certyfikat COVID-19, uczestnicy spotkania powinni posiadać przy sobie ważny certyfikat COVID-19. Okazanie certyfikatu organizatorowi wydarzenia przez jego uczestnika jest dobrowolne, jednak konieczne do uczestnictwa w spotkaniu.

Celem wykładu jest przedstawienie wybranych zróżnicowanych postaw twórczych reprezentowanych przez trzech wybranych wielkich twórców japońskiej architektury, reprezentujących trzy różne pokolenia: Kenzō Tangego, Aratę Isozakiego, Kengo Kumę. Są to architekci tworzący przełomowe prace w trzech różnych okresach w historii Japonii – modernizmu po drugiej wojnie światowej, postmodernizmu lat 1970–1990 i czasu po roku 1990 związanego z gospodarczym załamaniem po okresie bańki ekonomicznej z lat poprzednich. Wybór trzech reprezentantów pokoleniowych jest rzeczą trudną ze względu na to, iż architektoniczna scena japońska jest niezwykle bogata w wielkie talenty. Wybór Kenzō Tangego być może nie budzi wątpliwości, ale już wybór Araty Isozakiego może nasuwać pytania: dlaczego nie metaboliści z Kishō Kurokawą lub Tadao Andō czy Fumihiko Makim; wybór Kengo Kumy – dlaczego nie Shigeru Ban, Toyoo Itō czy Kazuyo Sejima? Przecież wszyscy, z wyjątkiem Kumy, są uznanymi laureatami Nagrody Pritzkera.

Uzasadnieniem tego nieco arbitralnego wyboru jest próba zwrócenia uwagi na kluczową rolę okresu formacyjnego młodego architekta, dorastanie w cieniu wielkości swych nauczycieli starszego pokolenia i następujący w pewnym momencie kryzys powodujący zdecydowane oderwanie się dojrzałego już artysty od drogi wytyczonej przez pokolenie mistrzów. Takie sytuacje możemy zaobserwować w wypadku Araty Isozakiego w stosunku do Kenzō Tangego, a także Kengo Kumy w stosunku do pokolenia starszego reprezentowanego przez Isozakiego, Kurokawę i metabolistów. Cechą wiążącą wybraną trójkę: Tange – Isozaki – Kuma, jest wspólna pasja tworzenia i wytyczania dróg japońskiej architektury pomiędzy nowoczesnością a tradycją, ale co w tym wypadku ważniejsze – jest nią charakterystyczny bunt, zerwanie z kontynuacją w stosunku do postaw twórczych architektów reprezentujących poprzednie pokolenie, pokolenie swych ojców i wielkich nauczycieli.

Krzysztof Ingarden – architekt i profesor nadzwyczajny, od 2017 dziekan Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, doktorat (WAPK) w 1987, habilitacja (WAPWr) w 2014 roku. W latach 1983–1985 odbył staż doktorancki w School of Art & Design na Uniwersytecie Tsukuba w Japonii. W latach 1884–1885 pracował w biurze Araty Isozakiego w Tokio, w roku 1987 w J.S. Polshek & Partners w Nowym Yorku. Współzałożyciel i prezes biura JET Atelier (1991) i Ingarden & Ewy Architekci (od 1998). Od roku 2002 Konsul Honorowy Japonii w Krakowie, od roku 2015 członek Polskiej Akademii Umiejętności. Autor i współautor projektów budynków: Centrum Kongresowego w Krakowie (2007–2014), Małopolskiego Ogrodu Sztuki w Krakowie (2005–2012), Pawilonu „Wyspiański 2000” w Krakowie (2007), pawilonu wystawowego Polski na Expo 2005 w Aichi, Japonia (2005), Szkoły Języka Japońskiego przy Muzeum Manggha (2004), biblioteki Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie (z Jackiem Ewým), budynku Ambasady RP w Tokio (2001).

Uprzejmie prosimy o zapoznanie się z regulaminem wydarzeń. Rezerwując miejsce Uczestnik zgadza się na warunki opisane w regulaminie.

Uwaga: Uczestnik wydarzenia/opiekun prawny jest zobowiązany do złożenia pisemnego oświadczenia przy wejściu na wydarzenie, że według swojej najlepszej wiedzy, nie jest/jego podopieczny nie jest osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2 oraz nie przebywa na kwarantannie lub pod nadzorem epidemiologicznym. W przypadku wystąpienia u uczestnika objawów zakażenia COVID-19 do 14 dni od daty wydarzenia uczestnik/opiekun prawny zobowiązuje się niezwłocznie poinformować o tym właściwe służby sanitarne i epidemiologiczne, a także Muzeum Manggha na adres mailowy muzeum@manggha.pl. Wzór oświadczenia uczestnika jest dostępny do wglądu tutaj; wzór oświadczenia opiekuna uczestnika tutaj. Wydruki oświadczenia będzie można uzyskać również w dniu wydarzenia od pracownika recepcji muzealnej.