Suiseki (jap. woda i kamień) to pochodząca z Chin sztuka artystycznego eksponowania kamieni, których kształt lub wzór powierzchni jest odbiciem istniejącego krajobrazu bądź innych naturalnych kształtów. Tradycja ta ma długą historię, w Japonii sięgającą okresu Kamakura (1192–1333). Jedną z najpopularniejszych form suiseki jest toyama-ishi (odległa góra), czyli kamień będący wyobrażeniem pojedynczej góry lub wielu szczytów. Inne często spotykane formy krajobrazowe to wodospady, zbiorniki wodne, płaskowyże czy wyspy. W suiseki obok motywów pejzażowych znaleźć można także kształty odzwierciedlające detale: zniszczoną strzechę górskiej chaty czy opuszczoną łódź nad wodą, jak również te przypominające zwierzęta lub postaci ludzkie. Ostatnią kategorią są kamienie z widocznym na powierzchni wzorem kwiatów bądź innych elementy przyrody.

Suiseki to wyraz z japońskiej estetyki wabi, wywodzącej się z filozofii zen, a obecnej miedzy innymi w ceremonii herbaty chadō czy poezji haiku. Kontemplowanie stonowanej kolorystyki, sugestywnych, a zarazem harmonijnych i subtelnych form kamieni pozwala dostrzec ich zewnętrzne i wewnętrzne piękno – piękno, które przecież „jest w oku patrzącego”. Pomaga lepiej zrozumieć ducha i istotę tradycji i kultury Japonii.

Na wystawie zostały zgromadzone najlepsze suiseki z kolekcji polskich i czeskich pochodzące z różnych stron świata.

Gość specjalny wystawy:

Arishige Matsuura – urodził się w Tokio w roku 1935. W 1961 roku stał się członkiem Japońskiego Klubu Suiseki, gdzie obejmował różne stanowiska w zarządzie klubu, włącznie ze stanowiskiem prezesa przez okres dwudziestu lat. W 2010 roku ponownie objął stanowisko wiceprezesa stowarzyszenia. Jest największym popularyzatorem suiseki na świecie. Prowadzi wykłady, uczy sztuki suiseki, jest autorem książek.