Wystawa drzewek bonsai
Główny gmach, poziom -1
24 - 29 października 2020
Wystawa o tematyce jesiennej obejmie 20 drzew, w tym 5 aranżacji kazari wykorzystujących sztukę prezentacji krajobrazu keido według szkoły nieżyjącego już Ichiu Katayamy. Aby oddać atmosferę polskiej złotej jesieni, eksponowane będą głównie drzewa z rodzimych gatunków, uzupełnione kilkoma gatunkami orientalnymi charakterystycznymi dla japońskiej jesieni i przełomu jesieni i zimy.
Wystawie towarzyszyć będą wydarzenia specjalne w dniach 24–25 oraz 27 października. W trakcie sobotnich i niedzielnych warsztatów pokażemy elementy sztuki formowania bonsai – zabiegi cięcia formującego, pielęgnującego, układania gałęzi oraz inne aspekty techniczne zostaną opatrzone komentarzem Grzegorza Sowińskiego, prezesa Stowarzyszenia Klub Bonsai Polska. Szczegóły na stronie wydarzenia.
Wykład wtorkowy oparty zostanie o bonsai według sztuki keido zaadaptowanej do polskich krajobrazów i gatunków drzew. Według tej szkoły bonsai nie jest – jak powszechnie się uważa – rośliną w pojemniku, ale całym zdefiniowanym krajobrazem reprezentowanym przez jedno drzewo oraz czasami elementy dodatkowe wzmacniające porę roku lub wydarzenie w przyrodzie. Poruszony zostanie temat stylów bonsai, które wywodzą się z obserwacji drzew w krajobrazie i na podstawie tych obserwacji zostały nazwane.
Wystawie towarzyszyć będą wydarzenia specjalne w dniach 24–25 oraz 27 października. W trakcie sobotnich i niedzielnych warsztatów pokażemy elementy sztuki formowania bonsai – zabiegi cięcia formującego, pielęgnującego, układania gałęzi oraz inne aspekty techniczne zostaną opatrzone komentarzem Grzegorza Sowińskiego, prezesa Stowarzyszenia Klub Bonsai Polska. Szczegóły na stronie wydarzenia.
Wykład wtorkowy oparty zostanie o bonsai według sztuki keido zaadaptowanej do polskich krajobrazów i gatunków drzew. Według tej szkoły bonsai nie jest – jak powszechnie się uważa – rośliną w pojemniku, ale całym zdefiniowanym krajobrazem reprezentowanym przez jedno drzewo oraz czasami elementy dodatkowe wzmacniające porę roku lub wydarzenie w przyrodzie. Poruszony zostanie temat stylów bonsai, które wywodzą się z obserwacji drzew w krajobrazie i na podstawie tych obserwacji zostały nazwane.
Termin bonsai oznacza po japońsku: bon – płaską tacę lub pojemnik, sai – roślinę. Obecnie określa się tym terminem drzewa lub krzewy hodowane w specjalnych pojemnikach, tak aby pozostawały w zminiaturyzowanej formie. Efekt ten jest uzyskiwany dodatkowo poprzez przycinanie oraz odpowiednią pielęgnację.
Sztuka uprawiania bonsai pochodzi z Chin, gdzie nazywana jest pensai. Sztuka ta zanikła w Chinach, podczas gdy w Japonii osiągnęła niezwykłą doskonałość. W przeszłości hodowaniem drzewek zajmowali się ludzie wysoko urodzeni – arystokraci, osoby duchowne, jednak od wieku siedemnastego bonsai zaczęli parać się zwykli ludzie.
Wyhodowanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do hodowli wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, takich jak dęby, sosny, cisy.
W sztuce bonsai wyróżnia się liczne style, według których kształtowane jest drzewko. Drzewko bonsai nigdy nie jest „skończone” – jest ono żywą rośliną, wymagającą stałej pielęgnacji, polegającej nie tylko na podlewaniu i nawożeniu, lecz również na dbaniu o skarłowaciały kształt rośliny poprzez używanie technik mechanicznych. Drzewko jest więc przycinane, pędy uszczykiwane, a gałęzie owijane drutem, by zachowały nadany im kształt.
Sztuka uprawiania bonsai pochodzi z Chin, gdzie nazywana jest pensai. Sztuka ta zanikła w Chinach, podczas gdy w Japonii osiągnęła niezwykłą doskonałość. W przeszłości hodowaniem drzewek zajmowali się ludzie wysoko urodzeni – arystokraci, osoby duchowne, jednak od wieku siedemnastego bonsai zaczęli parać się zwykli ludzie.
Wyhodowanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do hodowli wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, takich jak dęby, sosny, cisy.
W sztuce bonsai wyróżnia się liczne style, według których kształtowane jest drzewko. Drzewko bonsai nigdy nie jest „skończone” – jest ono żywą rośliną, wymagającą stałej pielęgnacji, polegającej nie tylko na podlewaniu i nawożeniu, lecz również na dbaniu o skarłowaciały kształt rośliny poprzez używanie technik mechanicznych. Drzewko jest więc przycinane, pędy uszczykiwane, a gałęzie owijane drutem, by zachowały nadany im kształt.