Z kolekcji Muzeum Manggha

Jedną z najcenniejszych części kolekcji Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha jest unikatowy zbiór prac na papierze – szkiców i rysunków – Andrzeja Wajdy. Do najbardziej interesujących należą te z podróży do Japonii. Reżyser odwiedził ten kraj siedem razy – w 1970, 1980, 1987, 1989, 1992, 1993 i 1996 roku – w tym sześć razy z żoną, Krystyną Zachwatowicz-Wajdą. Podczas każdej podróży notował, szkicował, zapamiętując najistotniejsze elementy innej, obcej, kultury, nieznanego kraju. Kraju, który z czasem stał się „Ich Japonią”.

W czternastu notesach i szkicownikach odnajdziemy „obrazkową” opowieść nie tylko o Japonii, lecz także, a może przede wszystkim – o malarzu- reżyserze, o jego preferencjach artystycznych, inspiracjach i odkryciach. Jak wiadomo, szkicowanie dla Andrzeja Wajdy było formą komunikacji ze światem, funkcją pamięci.

Tworząc w Japonii, zwłaszcza te szkice, które ukazują krajobrazy i sceny rodzajowe, artysta przyjmuje „japoński” punkt widzenia i komponuje je niczym drzeworyty ukiyo-e. Dlatego też można spojrzeć na japońskie rysunki Wajdy jako interesujący przykład inspiracji japońskich, polskiego japonizmu.

Na wystawie Andrzej Wajda. Japoński notes, celebrującej dwudziestopięciolecie powstania Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, przedstawiamy japońskie szkice chronologicznie, zgodnie z rytmem odbytych przez Reżysera podróży. Układ ten zdaje się znakomicie ilustrować kolejne etapy poznania, zachwytu i refleksji nad inną kulturą i sztuką.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.